Ο ΠΡΙΓΚΙΨ της ΠΕΡΣΙΑΣ, και οι τρεις κοτες...

Φιλαρακι,πως την περνας; Σιγουρα καλυτερα απο 'δω... χαλια η κατασταση.Μας αναστατωσες αρκετα.Θα σε στεναχωρησω καπως αλλα δε μπορω να μη στα πω..Με το που εφυγες, ανοιξε ξαφνικα ενα πορτακι της μηχανης,και ειδαμε μεσα! Τρομαξαμε ρε φιλε..Οταν αντιλαμβανεσαι οτι ημαστε τοσο μικρα γραναζακια,παθαινεις κατι.
Τα φιλαρακια σου απο τον συλογο τα θυμασαι;Αυτους που θαυμαζες,και που ηθελες να φτασεις,και να προσφερεις μαζι τους.Αυτους που θεωρουσες σκοινοσυντροφους...Ε,οι πρωτοι που σε ξεχασαν,ειναι αυτοι.Θυμηθηκαν βλεπεις ξαφνικα οτι εχουν χρεος να προστατεψουν την ζωη τους.Την κοινωνικη ζωη τους,εννοω.
Τους φοβισες πολυ.Τους εδειξες τι ειναι η ζωη,ποσο ευκολα φευγει.
Και κατι εγινε και δουλεψε μια μηχανη μεσα τους.Μια μηχανη που εχει τρελη δυναμη και κανει τα παντα να γυρνανε πολυ πιο γρηγορα.Τετοια δυναμη ειχε αυτη η μηχανη εκεινες τις ωρες,που εκανε το βαρος των τυψεων τους,τοσο ,μα τοσο ελαφρυ...
Προσπαθησα να μην σου δειξω τον θυμο μου.Φανταζομαι γιατι εγιναν ετσι τα πραγματα.Φανταζομαι γιατι σου φερθηκαν, ετσι αυτοι που επρεπε να σε προσεχουν.Φανταζομαι γιατι δεν καταλαβαν, το χρεος τους οι αλλοι .Φανταζομαι γιατι δεν καταλαβαν, το χρεος τους αυτοι που επρεπε να προσεχουν αυτους,που επρεπε να σε προσεχουν.Φανταζομαι εκει που εισαι να υπαρχει δικαιοσυνη.

« Απόβλητος του σύμπαντος »

Μέσα στη φαινομενική σύγχυση του μυστηριώδους μας κόσμου, τα άτομα είναι τόσο καλά συναρμοσμένα σ’ ένα σύστημα και τα συστήματα προσαρμοσμένα και μεταξύ τους και σ’ ένα σύνολο, που, αν ένας άνθρωπος κάνει ένα λοξό βήμα, εκθέτει τον εαυτό του στο φοβερό κίνδυνο να χάσει για πάντα τη θέση του. Όμοια με τον Γουέικφιλντ, μπορεί να καταντήσει, ας το πούμε έτσι, ο « Απόβλητος του σύμπαντος ».

Nathaniel Hawthorne
(απο – Γουέικφιλντ- μετάφραση, Αντώνης Σακελλαρίου)

QUEEN

Τι να κλασουν οι QUEEN, μπροστα στις τρυπες...

ΒΑΛΕ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΟΤΑΝ ΘΑ ΚΑΙΓΕΣΑΙ (μερος απο)

Του εκλεισε το τηλεφωνο.Αυτος πηγε πιο εκει κι ετοιμασε ενα ουισκι με νερο.Το πειρε στην κρεβατοκαμαρα,εβγαλε το πουκαμισο ,το πεντελονι, τα παπουτσια και τις καλτσες του.Μπηκε στο κρεβατι με τα σωβρακα και το ποτο.Ηταν δωδεκα παρα τεταρτο.Καμια φιλοδοξια, κανενα ταλεντο, καμια δυνατοτητα. Αυτο που τον κρατησε μακρια απ'τη χαβουζα,ητανε σκετη τυχη, μα η τυχη ποτε δε κρατα αιωνια.Λοιπον, κριμα για τη Λου, αλλα η Λου ηθελε εναν που ξερει να κερδιζει.Αδειασε το ποτηρι του και τεντωθηκε.Πηρε το "Αντισταση,Εξεγερση και Θανατος" του Καμυ...διαβασε μερικες σελιδες.Ο Καμυ μιλουσε για την αγωνια,τον τρομο και την εξαθλιωση του ανθρωπου,ομως μιλουσε με εναν τροποανετο και γλαφυρο... η γλωσσα του... εδινε την αισθηση οτι τα πραγματα δεν επιρεαζαν ουτε αυτον, ουτε το γραψιμο του.Με αλλα λογια, τα πραγματα θα μπορουσαν να ειναι μια χαρα.Ο Καμυ εγραφε σαν ανθρωπος που μολις εχει σηκωθει απο ενα καλο γευμα με μπριζολα, τηγανιτες πατατες, σαλατα και μια μπουκαλα φινο γαλλικο κρασι.Η ανθρωποτητα μπορει να υπεφερε, αυτος ομως οχι.Σοφος ισως, αλλα ο Χενρυ προτιμουσε τους ανθρωπους που εβαζαν τις φωνες οταν καιγονται.Εριξε το βιβλιο στο πατωμα, και προσπαθησε να κοιμηθει.Ο υπνος ηταν παντα δυσκολος.Ηταν ικανοποιημενος αν καταφερνε να κοιμηθει τρεις ωρες το εικοσιτετραωρο.Ενταξει, σκεφτηκε, οι τοιχοι ειναι ακομα στη θεση τους, δωσε τεσερεις τοιχους σ'εναν ανθρωπο και του δινεις μια ευκαιρια.Τιποτα δε γινεται εξω στους δρομους.
Ch.B. .μεταφραση ΕΦΗ ΚΑΛΑΦΑΤΙΔΗ

Παραλια Βενις
Οι χαμενοι και οι καταραμενοι
οι πληγωμενοι και οι διανοουμενοι
οι πιωμενοι και οι ακολαστοι
οι συστηματικα απαισιοδοξοι
κι οι διχως εμπνευση
και η αστυνομια
η αστυνομια
η αστυνομια

Να μαλακιες

Να εισαι ευγενικος
Να εισαι καλος ακροατης
Να μπορεις να παλευεις με τα χερια
Να αγαπας την κλασικη μουσικη
Να εισαι ανεκτικος με τα παιδια
Να ξερεις να παιζεις στον ιπποδρομο
Να εισαι αγνωστικιστης
Να εισαι μεγαλοψυχος στους αυτοκινητοδρομους του κοσμου
Να κοιμασαι καλα
Να μη φοβασαι το θανατο
Να εισαι ανικανος για ικεσιες
Να εισαι ικανος να αγαπησεις να νοιωθεις ανωτερος
Να καταλαβεις οτι η πολλη μαθηση ειναι κλανια στο σκοταδι
Ν’αντιπαθεις τους ποιητες και την ποιηση
Να καταλαβεις οτι οι πλουσιοι μπορει να ειναι πτωχοι τω πνευματι
Να καταλαβεις οτι οι φτωχοι ζουν καλυτερα απ’τους πλουσιους
Να’χεις υποψη σου οτι στη ζωη τα σκατα ειναι απαραιτητα
Να ξερεις οτι σε καθε ζωη αντιστοιχουν και απο λιγα(σκατα)
Να ξερεις οτι σε μερικους πεφτουν περισσοτερα σκατα απ’οτι σε αλλους
Να εχεις υποψη σου οτι στη γη κυκλοφορουν πολλα ανεγκεφαλα καθικια
Να ξερεις οτι η ανθρωπινη καρδια μπορει να ραγισει
Ν’αποφευγεις τον κινηματογραφο
Να μπορεις να καθεσαι μονος σου σ’ενα δωματιο και να νοιωθεις ωραια
Να μπορεις να βλεπεις σαν ενα θαυμα τη γατα σου τη στιγμη που διασχιζει το δωματιο
Να ξερεις τι ειναι μαλακια και τι οχι ακομη κι οταν
ακους
τον Μπουκοφσκι.
Ch.B

Ο χορος της ζωης

Η περιοχη που διαχωριζει την ψυχη απ' το μυαλο
προσβαλλεται ποικιλοτροπως
απο την εμπειρια-
Καποιοι χανουν ολο το μυαλο και γινονται ψυχη:
τρελοι.
Καποιοι χανουν ολη την ψυχη και γινονται μυαλο:
διανοουμενοι.
Καποιοι τα χανουν και τα δυο και γινονται:
αποδεκτοι.
Ch.B.

Μπορω να δω το σφυρακι;

Μπορω να δω το σφυρακι; τον ρωταω(χαλι ηταν).
Τι;σκαρφαλωνεις;ανοιγεις διαδρομες;Μηπως εισαι καποιος που πρεπει να γνωριζω;καποιος απο τους γνωστους;
Αυτο με ρωτησε ο χοντρουλης και συμπαθητικος μαγαζατωρ..
το βλεμμα του ειχε ενα πονηρο υφος.με δουλευε κατα βαθος.ποσους ακομα να εχει δουλεψει..-στην κρητη λενε ενα ανεκδοτο:ενας που ειχε προσφατα πεθανει,τον συναντουν οι αλλοι φιλοι του πεθαμενοι και τον ρωτουν τι γινεται κατω στους ζωντανους και εκεινος τους απαντα:-Παιζουν ο ενας τον αλλο περιμενοντας να πεθανουν.
αυτο ας πραξομεν;

στην αγρια μοδα..

ισως η χειροτερη ταινια !! ..Χαλια σκηνες,ελλειψη σεναριου(καταραμενοι απεργοι).Ολα μασημενα,υπερβολες και πλαστικη ευαισθησια.Εφυγα στο διαλειμμα
Υ.Γ. Αχ κατακαημενε ΕΝΤΥ!Εσυ και ο Κενυ Ροτζερς..

ΠΑΡΕ ΕΝΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ

Η ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΣΚΕΨΗ ΦΕΡΝΕΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ...

μια γατα,φευγει

Αν γνωριζαμε τι εχει μετα,σιγουρα θα φευγαμε πιο ευκολα.Γατζωμενη απο την ζωη ,δεν θελει να πιστεψει οτι αυτο που εχει αρχη,
εχει και τελος.
Η θεληση για ζωη.
Ειναι το μονο εφοδιο μας για να προσπαθησουμε να κανουμε κατι στο ενδιαμεσο...
Αυτο το ενδιαμεσο..
Να θελει λιγο χρονο ισως για να σκεφτει,
παραλληλα με το πεισμα,που καταφερνει να ορθωσει.
Οι χαρες,οι λυπες,η κουραση,η ζωη,τα παιδια,τα εγγονια,
Ειναι σαν την γατα που φευγει,και δεν μπορεις με τιποτα να ξερεις
που παει μια γατα που φευγει.

Αντε γεια σας μαγκες!!

Ο σκοινοβατης (μερος απο)

Η καμιλλα Μαγιερ ηταν γερμανιδα.Οταν την πρωτοδα θα’ταν γυρω στα σαραντα.Στη Μασσαλια ειχε τεντωσει το σχοινι της τριαντα μετρα πανω απ’το πλακοστροτο,στην πλατεια του Παλιου Λιμανιου.Ειχε νυχτωσει.Προβολεις φωτιζαν το οριζοντιο σχοινι στα τριαντα μετρα.Για να φτασει ως εκει περπατουσε πανω σ’ενα αλλο,πλαγιο σκοινι διακοσια μετρα,που ξεκινουσε απ’το εδαφος.Στα μισα της ανηφορικης διαδρομης,για να ξεκουραστει,γονατιζε με το’να ποδι στο σκοινι κι ακουμπουσε το κονταρι στο μηρο.Ο γιος της,γυρω στα δεκαξι,την περιμενε σε μια μικρη εξεδρα,εφερνε μια καρεκλα στη μεση του σχοινιου,ενω εκοινη ερχοταν απ’την αλλη ακρη,εφτανε στο οριζοντιο σκοινι,επερνε την καρεκλα,τη στηριζε μονο στα δυο ποδια και καθοταν.Ολομοναχη.Και επειτα κατεβαινε,παλι μονη...Κατω,ολα τα κεφαλια ηταν χαμηλωμενα και τα χερια σκεπαζαν τα ματια.Το κοινο αρνιοταν στην ακροβατιδα τη φιλοφρονηση να την κοιταξει καταματα τη στιγμη που αγγιζε το θανατο.
-Κι εσυ,μου λεει αυτος,τι εκανες;
-Την κοιτουσα.Να τη βοηθησω,να τη χαιρετισω που οδηγησε το θανατο στα κρασπεδα της νυχτας,για να τη συντροφεψει στην πτωση της και στον δικο της θανατο.
Ζαν Ζενε -μεταφ.χριστοφορος λιοντακης-

ΟΛΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟς ΠΟΛΕΜΟΣ(μερος απο...)

.........ειμαστε πλασμενοι
για πραγματα απλα
κι ειμαστε αναγκασμενοι
να παλευουμε με πραγματα
ακατορθωτα
για να τα βγαλουμε περα.
CH.BU

ΑΛΛΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ..

ΕΙΣΑΙ ΑΝΟΗΤΟΣ ΚΑΙ ΑΓΕΝΗΣ,ΑΣΕΒΗ.ΜΟΝΟ ΦΟΥΜΑΡΑ ΜΑΣ ΤΣΑΜΠΟΥΝΑΣ,ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΟΛΥ ΚΟΥΡΑΣΤΙΚΟ.ΚΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ'ΡΘΟΥΝ..ΑΛΛΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΣΩΣΤΟ.. ..μηπως εισαι καλος κατα βαθος;μπα...μαλακας εισαι!

ΑΝΑΠΑΥΛΑ

Αναπαυλα...
Πλακωνομαι με τις γυναικες/παιζω στον ιπποδρομο/πινω/καμια φορα εξαντλουμαι/τοσο πολυ που δεν μπορω/καν ασχημα να νοιωσω
Τετοιες στιγμες/ειναι ανακουφιστικο,/παρηγορητικο/ν’ακους ραδιοφωνο/η να διαβαζεις εφημεριδα
Η λεκανη δειχνει ευγενικη/η μπανιερα δειχνει ευγενικη/οι βρυσες και ο νιπτηρας/επισης
Ετσι νοιωθω αποψε
Ο ηχος του αεροπλανου ψηλα στον ουρανο/με ζεσταινει
Οι φωνες απ’εξω/ειναι απαλες και αβρες./τωρα ειμαι ικανοποιμενος /και δεν αισθανομαι ντροπη.
Κοιταζω τον καπνο του τσιγαρου μου/ν’ανεβαινει στη σκια του φωτιστικου/και ολοι οι ανθρωποι που αδικησα/μ’εχουν συγχωρησει αλλα ξερω πως θα τρελαθω/ξανα/-θ’αηδιασω/θ’αφηνιασω/θ’αρρωστησω.
Χρειαζομαι μερικες καλες νυχτες σαν αυτη/αναμεσα στις τρελες./τις χρειαζεσαι κι εσυ./χωρις αυτες/καμια γεφυρα δεν θα ηταν διαβατή.
CH.BU.

σε συμπονω,αλλα καλυτερα να συνελθεις φιλε..

Αχ κουνελακι κουνελακι...ποσο μακρια εισαι απο αυτο που θες.
Θα το φας το κεφαλακι σου.. Θες να κανεις πραγματα πολλα,πρωτοποριακα!Μπαινεις ομως σε περιβολακι που τρωνε τα καροτακια αλλλα λαγουδακια..Ζβελτα και επιδεξια.Ο χρονος που ειναι κει τα εχει κανει ετσι.Ισως και ο γερολαγος,που ηταν χρονια τωρα εκει.Τα καροτακια τα τρωνε με ενα συγκεκριμενο τροπο,σιγουρα οχι με τον δικο σου τροπο ομως.Κανε πως τρως σαν αυτα και κατι θα βολεψεις κι εσυ,λαγουδακι τους!
Μη στεναχωρηθεις ομως οταν καροτακια θα στερησαι,για καλο αλλων λαγων που ειναι εκει,για αλλο λογο,λιγοτερο ευγενικο,λιγοτερο φανερο.Τους ηξερες καλα και τους ξερεις και τους ξεχωριζεις καθως ερχονται,απο το πουθενα κι αλλοι,κι αλλοι..Κατσε τωρα να δουμε αν και ποσο θα αντεξουν τα δυο(μοναχα)κοφτερα δοντακια σου..,λαγουδακι τους!

για τη χοντρη

ηταν ενα μαθημα ακομα.δεν εχασα το μυαλο μου(παραλιγο..)και μπορεσα να σκαρωσω αυτη την σταμπα.για ενα ανθρωπακι που γνωρισα σε ενα νησι.για να μη ξεχασω..
στο τελος ηταν πιο πολες οι χαρες ομως.Και τωρα καριολα,
εισαι μονη
στη γωνια,
με το σιτεμενο σου μυαλο να προσπαθει να κρατηθει.. ..σα τα ποντικια..
-απο οτι μπορουν θα γραπωθουν για να μη πνιγουν...

γιατι ετσι ειναι φιλε

ειδα αυτους που μοστραρονται
φιλοι του,να τον σχολιαζουν
λεγοντας οτι το παιζει ..καπως.Αυτοι τον ζησαν
και φαγαν μαζι του
και γαμηθήκαν μαζι του και καναν πραγματα μαζι.
Τον ειπαν ψωνιο
διοτι εγραφε αυτα που σκεφτοταν
και αυτα που σκεφτοταν τα νοιωθαμε ολοι μας.
Ειναι ομως φιλοι και το αποδειξανε.
Τωρα εκεινος εχει παει αλλου,
αλλα ειναι ακομα φιλοι
γιατι ετσι ειναι οι φιλοι.

ποιημα..

ΑΝ ΣΤΟΙΧΙΜΑΤΙΖΑ
 ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ
  ΔΕΝ ΘΑ ΚΕΡΔΙΖΑ
  ΣΤΟΝ ΑΙΩΝΑ
   ΤΟΝ ΑΠΑΝΤΑ
         
               τσαρλς μπουκοφσκι