Φιλαρακι,πως την περνας; Σιγουρα καλυτερα απο 'δω... χαλια η κατασταση.Μας αναστατωσες αρκετα.Θα σε στεναχωρησω καπως αλλα δε μπορω να μη στα πω..Με το που εφυγες, ανοιξε ξαφνικα ενα πορτακι της μηχανης,και ειδαμε μεσα! Τρομαξαμε ρε φιλε..Οταν αντιλαμβανεσαι οτι ημαστε τοσο μικρα γραναζακια,παθαινεις κατι.
Τα φιλαρακια σου απο τον συλογο τα θυμασαι;Αυτους που θαυμαζες,και που ηθελες να φτασεις,και να προσφερεις μαζι τους.Αυτους που θεωρουσες σκοινοσυντροφους...Ε,οι πρωτοι που σε ξεχασαν,ειναι αυτοι.Θυμηθηκαν βλεπεις ξαφνικα οτι εχουν χρεος να προστατεψουν την ζωη τους.Την κοινωνικη ζωη τους,εννοω.
Τους φοβισες πολυ.Τους εδειξες τι ειναι η ζωη,ποσο ευκολα φευγει.
Και κατι εγινε και δουλεψε μια μηχανη μεσα τους.Μια μηχανη που εχει τρελη δυναμη και κανει τα παντα να γυρνανε πολυ πιο γρηγορα.Τετοια δυναμη ειχε αυτη η μηχανη εκεινες τις ωρες,που εκανε το βαρος των τυψεων τους,τοσο ,μα τοσο ελαφρυ...
Προσπαθησα να μην σου δειξω τον θυμο μου.Φανταζομαι γιατι εγιναν ετσι τα πραγματα.Φανταζομαι γιατι σου φερθηκαν, ετσι αυτοι που επρεπε να σε προσεχουν.Φανταζομαι γιατι δεν καταλαβαν, το χρεος τους οι αλλοι .Φανταζομαι γιατι δεν καταλαβαν, το χρεος τους αυτοι που επρεπε να προσεχουν αυτους,που επρεπε να σε προσεχουν.Φανταζομαι εκει που εισαι να υπαρχει δικαιοσυνη.
