Αναπαυλα...
Πλακωνομαι με τις γυναικες/παιζω στον ιπποδρομο/πινω/καμια φορα εξαντλουμαι/τοσο πολυ που δεν μπορω/καν ασχημα να νοιωσω
Τετοιες στιγμες/ειναι ανακουφιστικο,/παρηγορητικο/ν’ακους ραδιοφωνο/η να διαβαζεις εφημεριδα
Η λεκανη δειχνει ευγενικη/η μπανιερα δειχνει ευγενικη/οι βρυσες και ο νιπτηρας/επισης
Ετσι νοιωθω αποψε
Ο ηχος του αεροπλανου ψηλα στον ουρανο/με ζεσταινει
Οι φωνες απ’εξω/ειναι απαλες και αβρες./τωρα ειμαι ικανοποιμενος /και δεν αισθανομαι ντροπη.
Κοιταζω τον καπνο του τσιγαρου μου/ν’ανεβαινει στη σκια του φωτιστικου/και ολοι οι ανθρωποι που αδικησα/μ’εχουν συγχωρησει αλλα ξερω πως θα τρελαθω/ξανα/-θ’αηδιασω/θ’αφηνιασω/θ’αρρωστησω.
Χρειαζομαι μερικες καλες νυχτες σαν αυτη/αναμεσα στις τρελες./τις χρειαζεσαι κι εσυ./χωρις αυτες/καμια γεφυρα δεν θα ηταν διαβατή.
CH.BU.
