ΒΑΛΕ ΤΙΣ ΦΩΝΕΣ ΟΤΑΝ ΘΑ ΚΑΙΓΕΣΑΙ (μερος απο)

Του εκλεισε το τηλεφωνο.Αυτος πηγε πιο εκει κι ετοιμασε ενα ουισκι με νερο.Το πειρε στην κρεβατοκαμαρα,εβγαλε το πουκαμισο ,το πεντελονι, τα παπουτσια και τις καλτσες του.Μπηκε στο κρεβατι με τα σωβρακα και το ποτο.Ηταν δωδεκα παρα τεταρτο.Καμια φιλοδοξια, κανενα ταλεντο, καμια δυνατοτητα. Αυτο που τον κρατησε μακρια απ'τη χαβουζα,ητανε σκετη τυχη, μα η τυχη ποτε δε κρατα αιωνια.Λοιπον, κριμα για τη Λου, αλλα η Λου ηθελε εναν που ξερει να κερδιζει.Αδειασε το ποτηρι του και τεντωθηκε.Πηρε το "Αντισταση,Εξεγερση και Θανατος" του Καμυ...διαβασε μερικες σελιδες.Ο Καμυ μιλουσε για την αγωνια,τον τρομο και την εξαθλιωση του ανθρωπου,ομως μιλουσε με εναν τροποανετο και γλαφυρο... η γλωσσα του... εδινε την αισθηση οτι τα πραγματα δεν επιρεαζαν ουτε αυτον, ουτε το γραψιμο του.Με αλλα λογια, τα πραγματα θα μπορουσαν να ειναι μια χαρα.Ο Καμυ εγραφε σαν ανθρωπος που μολις εχει σηκωθει απο ενα καλο γευμα με μπριζολα, τηγανιτες πατατες, σαλατα και μια μπουκαλα φινο γαλλικο κρασι.Η ανθρωποτητα μπορει να υπεφερε, αυτος ομως οχι.Σοφος ισως, αλλα ο Χενρυ προτιμουσε τους ανθρωπους που εβαζαν τις φωνες οταν καιγονται.Εριξε το βιβλιο στο πατωμα, και προσπαθησε να κοιμηθει.Ο υπνος ηταν παντα δυσκολος.Ηταν ικανοποιημενος αν καταφερνε να κοιμηθει τρεις ωρες το εικοσιτετραωρο.Ενταξει, σκεφτηκε, οι τοιχοι ειναι ακομα στη θεση τους, δωσε τεσερεις τοιχους σ'εναν ανθρωπο και του δινεις μια ευκαιρια.Τιποτα δε γινεται εξω στους δρομους.
Ch.B. .μεταφραση ΕΦΗ ΚΑΛΑΦΑΤΙΔΗ