ηταν ενα μαθημα ακομα.δεν εχασα το μυαλο μου(παραλιγο..)και μπορεσα να σκαρωσω αυτη την σταμπα.για ενα ανθρωπακι που γνωρισα σε ενα νησι.για να μη ξεχασω..
στο τελος ηταν πιο πολες οι χαρες ομως.Και τωρα καριολα,
εισαι μονη
στη γωνια,
με το σιτεμενο σου μυαλο να προσπαθει να κρατηθει.. ..σα τα ποντικια..
-απο οτι μπορουν θα γραπωθουν για να μη πνιγουν...
